14.4.08

Γκρέκο μασκαρά
















Λοιπόν τώρα που πλησιάζει ο καιρός να φύγω από τη μάταιη τούτη Κ. Ευρώπη, θα θελα να θίξω ορισμένα θέματα. Θέματα τα οποία οι Έλληνες που δεν έχουν ξοδέψει χρόνο για να διαμείνουν στο εξωτερικό δεν πρόκειται να γνωρίσουν από την τηλεόραση ή τις αφηγήσεις γνωστών τους. Έχουν πολλοί περίεργες εντυπώσεις ρε παιδί μου. Θα κάνω λοιπόν ένα δεκάλογο με αυτά που πολλοί νομίζουν ότι είναι καθαρά οργανωμένα από το κράτος, όμως δεν μπορούν να καταλάβουν ότι την τελική εικόνα μπορούν να διαμορφώσουν οι ίδιοι οι πολίτες. Πάμε λοιπόν:

1. Ασφάλιση

Λέει ο Έλληνας: Στο εξωτερικό, το κράτος φροντίζει για καλή ποιότητα ασφάλισης, στη σωστή ηλικία, καλά χρήματα, παροχές κλπ.
Όταν όμως ήρθε η σειρά σου, τη δεκαετία του 80 ήρθε ο καημένος ο αρμόδιος υπάλληλος να σου ζητήσει χρήματα για να πληρώσεις ασφάλεια μαγαζάτορα, ελεύθερε επαγγελματία και δε συμμαζεύεται, και εσύ τον έδιωξες με τις κλωτσιές. Μην πούμε για τις αγροτικές συντάξεις. «Με Αντρέα περνούσαμε καλά». Ναι, το κράτος μας έχει κατακλέψει τα ταμεία, αλλά με τα συλλαλητήρια που οργανώνουν οι εργατοπατέρες που δε δούλεψαν ποτέ στη ζωή τους , το μόνο που θα καταφέρεις είναι να βγεις όντως νωρίτερα σε μια σύνταξη της πείνας , επιβαρύνοντας ακόμα περισσότερο τα ταμεία, μέχρι να ξεκινήσουν να δουλεύουν ποιοι; – για μάντεψε – τα παιδιά σου.

2. Πολιτική

Λέει ο Έλληνας: Στο εξωτερικό, οι πολιτικοί δεν εμπλέκονται τόσο βαθειά σε θέματα που δε θα πρεπε και οι πολίτες διαμορφώνουν μόνοι τους τη ζωή τους.
Όταν όμως ήρθε η σειρά σου, έτρεξες να παρακαλέσεις το γνωστό του γνωστού που ξέρει τον τάδε βουλευτή, για να διορίσει την κορούλα σου που είναι τόσο καλό κορίτσι ή να πάρει από τα σύνορα το φαντάρο γιο σου που έχει τόσο ταλαιπωρηθεί. Λες και δεν έχει ο καθένας έναν γνωστό, του γνωστού, ω γνωστέ. Αν δεν μπορείς να καταλάβεις ότι μόνος σου τρέφεις αυτήν την κατάσταση και ενδυναμώνεις τον κάθε τεμπελχανά γλύφοντας και ζητώντας ρουσφέτια, τότε είσαι άξιος της μοίρας σου. Ή μήπως κάθε φορά που έρχονται οι εκλογές μας πιάνει το συναίσθημα της πολιτικής ευθύνης και αρχίζουμε να ψαχνόμαστε για το καλό του τόπου… μάλλον όχι.

3. Δημόσιο

Λέει ο Έλληνας: Στο εξωτερικό, οι θέσεις στο δημόσιο καταλαμβάνονται αξιοκρατικά και δεν υπάρχει αυτός ο υπερπληθυσμός στις υπηρεσίες.
Όταν όμως ήρθε η σειρά σου, όλο και θα έκανες μια αίτηση… όχι; ε όλο και θα κρυφοκοίταξες μια αγγελία… όχι; έλα τώρα, μα δε θα σε ενδιέφερε να γίνεις κι εσύ καθηγητής πανεπιστημίου, νοσοκομειακός γιατρός, αξιωματικός του ελληνικού στρατού, καρεκλοκένταυρος-άχρηστος-άπλυτος-αυθάδης υπάλληλος σε ΔΕΗ, ΟΤΕ, νομαρχία, δημαρχείο… δε σου πέρασε από το μυαλό να γίνεις κι εσύ ένας από αυτούς που καθημερινά βρίζεις; Σίγουρα δεν είχες μια κουβέντα βρε παιδί μου με κάποιον πολιτικό ή πολιτικο-ποιημένο που λέγαμε παραπάνω;

4. Αστυνομία

Λέει ο Έλληνας: Στο εξωτερικό, η αστυνομία παρέχει σωστή αστυνόμευση, επεμβαίνει μόνο όπου πρέπει και βοηθάει πραγματικά τους πολίτες.
Όταν όμως ήρθε η σειρά σου, έπαιξες μπάτσες με τον μπάτσο. Παρακάλεσες να μπεις από την… πίσω πορτούλα για να πάρεις αύριο το καινούριο διαβατήριο και την ταυτότητα με τους λατινικούς χαρακτήρες, βρήκες κάποιον γνωστό να σου σβήσει τις κλήσεις για διπλο-τριπλο-τετραπλο παρκάρισμα και ούτω καθεξής. Τότε η αστυνόμευση ήταν καλή μάλλον. Και το καημένο το κοριτσάκι της δημοτικής αστυνομίας που τόλμησε να σε ενοχλήσει με τη σφυρίχτρα του επειδή είχες παρκάρει πάνω στην πρόσβαση των αναπήρων, δε νομίζω να μη το έβρισες. Άντε μωρέ μάθανε και αυτές.

5. Οδήγηση

Λέει ο Έλληνας: Στο εξωτερικό, οι οδηγοί έχουν σωστή οδική συμπεριφορά, όμως και το κράτος βοηθάει με τους σωστούς δρόμους, τη σηματοδότηση και τη νομοθεσία.
Όταν όμως ήρθε η σειρά σου, πώς και από πού πήρες το δίπλωμα οδήγησής σου; Δε νομίζω βέβαια από κει που κοστίζει κάτι παραπάνω, αλλά το παίρνουν ολοι, ε; Και βρίζεις μετά τις γυναίκες (μα και αυτές από την ίδια σχολή οδηγών το πήραν) ή τους ηλικιωμένους (μα και αυτοί κάποιον λάδωσαν για να ανανεώσουν το δίπλωμα). Και φυσικά πληρώνεις κανονικά τις κλήσεις που λέγαμε παραπάνω για παρκάρισμα, δεν οδηγείς έχοντας πει 5-6 ποτά, φοράς ζώνη και φοβάσαι και τρέμεις τα ραντάρ που καταγράφουν τα 200+ χιλιόμετρα του Χιουντάι που θα ξεπληρώσεις σε 120 μηνιαίες δόσεις. Όπως στο εξωτερικό.

6. Συγκοινωνίες

Λέει ο Έλληνας: Στο εξωτερικό, οι άνθρωποι προτιμούν τις δημόσιες συγκοινωνίες διότι υπάρχει σωστό δίκτυο, δεν υπάρχουν καθυστερήσεις κλπ.
Όταν όμως ήρθε η σειρά σου, στα 18,19 βαριά 20 ζήτησες κι εσύ από τον μπαμπά το δικό σου αμάξι. Εμ τι, να μην κάνεις μια βόλτα το μωρό το καλοκαίρι στη Χαλκιδική, σα φοιτητής στη Θεσσαλονίκη σου είναι απαραίτητο. Λες και ακόμα κι αν κάνουν μετρό σε κάθε πόλη της Ελλάδας, εσύ δε θα παίρνεις το αμάξι. Στο εξωτερικό έχουν μάθει να παίρνουν και το ποδήλατο και ας βρέχει, και ας είναι 60 χρονών, και ας κουβαλάνε πολλά πράγματα. Και αν πάρουν το αυτοκίνητο, έχουν μάθει να δίνουν 5, 10, 15 ευρώπουλα στο υπόγειο πάρκινγκ. Ενώ εσύ τα τσιγκουνεύεσαι και βάζεις το αυτοκίνητο όπου βολεύει· τα 100 ευρώ για την καινούργια κολώνια ή το φόρεμα της γκόμενας δεν τα τσιγκουνέυτηκες.

7. Περιβάλλον

Λέει ο Έλληνας: Στο εξωτερικό, ο κόσμος σέβεται το περιβάλλον, όμως και οι δρόμοι είναι πεντακάθαροι – τσίχλα πετάς κάτω και έρχεται ο άλλος και τη μαζεύει.
Όταν όμως ήρθε η σειρά σου, είσαι σίγουρος πως σκέφτηκες το περιβάλλον και πάνω απ’ όλα τον συνάνθρωπό σου; Οι κουράδες και οι φλούδες καρπούζι που επιπλέουν στις θάλασσες δεν είναι σίγουρα δουλειά των γλάρων. Και τι να πω αλήθεια γι’ αυτούς που ακόμα ανοίγουν στο δρόμο το παράθυρο του αυτοκινήτου και αδειάζουν το τασάκι. Ελάχιστοι νοιάζονται για την ανακύκλωση, για τις πινακίδες «απαγορεύεται το κάπνισμα», για την αλόγιστη σπατάλη νερού και ενέργειας. Μα τι ζώα που είμαστε. Μμμ λάθος. Τα ζωάκια όταν κάνουν την ανάγκη τους, ρίχνουν και λίγο χώμα από πάνω για να τα καλύψουν. Εμείς είμαστε ικανοί για όλα.

8. Ακρίβεια

Λέει ο Έλληνας: Στο εξωτερικό, οι μισθοί είναι διπλάσιοι από τους δικούς μας, ενώ οι τιμές των προϊόντων ίδιες ή και πολλές φορές φθηνότερες.
Όταν όμως ήρθε η σειρά σου, προσπάθησες καθόλου να προσαρμοστείς στα ελληνικά δεδομένα και να χαράξεις την πορεία σου αναλόγως; Η λέξη ακρίβεια είναι άκυρη· για άλλους μπορεί να είναι και φθήνεια. Γιατί, για να περνάς καλύτερα, είτε μπορείς να ρίξεις τις τιμές εσύ (δύσκολο ακούγεται) είτε να μοχθήσεις για κάποιον καλύτερο μισθό. Αν μόχθησες στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, στη δουλειά κλπ., τότε μπράβο σου. Τότε πολύ πιθανόν να ξεφύγεις από τα 700 ευρώ βασικό μισθό και να μη μυξοκλαίγεσαι και να μοιρολατρείς. Αν πάλι δε θέλεις να προσαρμοστείς στα ελληνικά δεδομένα, «ανοίγεις ένα σουβλατζίδικο στο κέντρο του Λονδίνου, του ‘Αμστερνταμ, του Παρισιού και χέζεσαι στο τάληρο να ‘ουμ». Άντε τράβα να σε δω να σε χαρώ. Να ‘ουμ.

9. Τεχνολογία

Λέει ο Έλληνας: Στο εξωτερικό, το κράτος σε συνεργασία με τις εταιρείες παρέχει προϊόντα και υπηρεσίες που εδώ θα τις δούμε σε δέκα (10) χρόνια.
Όταν όμως ήρθε η σειρά σου, και σου προτάθηκε και σένα να δοκιμάσεις κάποια νέα τεχνολογία, είπες ότι περιμένεις πρώτα να τη δοκιμάσει κάποιος άλλος και μετά θα δεις. Και ο άλλος σε πληροφορώ έτσι είπε, ότι περιμένει εσένα πρώτα να τη δοκιμάσεις. Πόσα άραγε χρόνια θα περάσουν για να κυκλοφορήσουν υβριδικά αυτοκίνητα στην Ελλάδα (αυτά ρε δεν πάνε μία),για να δοκιμάσουμε εναλλακτικές παροχές ενέργειας όπως το φυσικό αέριο (κι αμα γίνει κάνα μπάμ;), για να εμπιστευτούμε κάποια εναλλακτική εταιρεία τηλεφωνίας (ο ΟΤΕ είναι εγγύηση, βαριέμαι τώρα να αλλάζω);

10. Ανεργία

Λέει ο Ελληνας: Στο εξωτερικό, το κράτος βοηθάει ώστε τα ποσοστά ανεργίας να παραμένουν χαμηλά, εκεί υπάρχει έπαγγελματική αποκατάσταση και κρατική πρόνοια.
Όταν όμως ήρθε η σειρά σου, νοιάστηκες ουσιαστικά για την παιδεία και μετέπειτα την αντίστοιχη αποκατάσταση τη δικιά σου ή ακόμα του παιδιού σου; Πόσοι και πόσοι βγάλαν μια σχολή στα 5,6,7 χρόνια μόνο και μόνο για να έχουν τελικά ένα χαρτί σκουπίσματος και… «βλέπουμε μετά μωρε. Θα κάνω και το μεταπτυχιακό της σχολής, θα πάω και στρατό… έχω ακόμα». Ναι, και στα 30 θα βγεις στην αγορά εργασίας και μετά από μερικούς μήνες περιπλάνησης στα καφέ, τα μπαρ και τα κλαμπ, δύσκολα να αγοράσεις άλλο χρόνο. Ε μετά ας κάνουμε μια πορεία διαμαρτυρίας για να μεριμνήσει το κράτος να βγεις στη σύνταξη. Τι τζάμπα έχουμε δημοκρατία;

Με τις υγείες σας.

A wise man once said:
"Αν νομίζεις ότι είσαι μικρός για να αλλάξεις τον κόσμο, δοκίμασε να κοιμηθείς στο ίδιο δωμάτιο με ένα κουνούπι"
Άγνωστος

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Πραγματικά πιστεύω ότι στο blog σου είναι γραμμένα από τα πιο εμπνευσμένα κείμενα που έχω διαβάσει εδώ και καιρό.

Συνέχισε έτσι!!