21.3.08

Το τραγούδι της ξενιτειάς




Φεγγάρι μάγια μού 'κανες
και περπατώ και περπατώ στα ξένα
είναι το σπίτι ορφανό, ορφανό
ασβάσταχτο το δειλινό
και τα βουνά, και τα βουνά κλαμένα
Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί
να πάει στη μάνα υπομονή

Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί
ένα χελι- ένα χελιδονάκι
να πάει να χτίσει τη φωλιά
στου κήπου την κορομηλιά
δίπλα στο μπα-, δίπλα στο μπαλκονάκι
Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί
να πάει στη μάνα υπομονή

Να πάει στη μάνα υπομονή
δεμένη στο, δεμένη στο μαντήλι
προικιά στην αδελφούλα μου
και στη γειτονοπούλα μου
γλυκό φιλί, γλυκό φιλί στα χείλη
Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί
να πάει στη μάνα υπομονή

Αφιερωμένο σε όλα τα ξενιτεμένα παιδιά. Με αγάπη.

A wise man once sad:
¨Την ορφανιά, τη ξενιτειά, την πίκρα, την αγάπη
τα τέσσερα τα ζύγιασαν βαρύτερα είν'τα ξένα¨
Δημοτικό τραγούδι

Δεν υπάρχουν σχόλια: