16.12.07

Αποστειρωμένα, αγαργάλεφτα, σαν τη ζωή μας

"Είχαμε προχθές το πρωί θεματάρα. Άλφα Εθνικής κατηγορίας. Με την ευκαιρία της επίσκεψης του Σκόρδα και του Παπαδόπουλο στον δημαρχούκο για το "νέο Κλεάνθης Βικελίδης" ανοίξαμε γραμμές και ρωτήσαμε αν ο κόσμος γουστάρει νέα γήπεδα, με πάρκιγκ, δερμάτινα θερμαινόμενα καθίσματα, μπαργούμαν στα μπαρ και ψηλοτάκουνες, τουαλέτες με χρυσούς μπιντέδες κ.τ.λ. Ένα 20%, κάποιοι σαρανταφευγάρηδες, αρτηριοσκληροπυρηνικοί, με άλατα στο σβέρκο, σκεμπέ και πολλές κάρτες πιστωτικές τους άρεσε η ιδέα. Βγήκε όμως και ένα 70% μάχημο και είπε άλλα. Εγώ λέει γουστάρω το μαξιλαράκι, να ψάχνω σαν τρελός πάρκιγκ και να μη βρίσκω, να μου τρυπάει άλλα αντί άλλων ο Σεκιουρητάς στο εισιτήριο, να προσπαθώ να βρω τουαλέτα και να κοντεύω να τα κάνω επάνω μου, να στριμώχνομαι στις θύρες, να κάθομαι στην καρέκλα και ο άλλος μπροστά να σηκώνεται και να μανουριάζω, να τρώω σάντουιτς βρόμα και κάρβουνο από την καντίνα της γύφτισσας, σπόρια δύο εβδομάδων μέσα στην υγρασία από τον περιφερόμενο σαλεπτσή! Τι να το κάνει ο άλλος το γήπεδο ρε άμα δεν έχει ομάδα να δει. Είναι σα να πας σε σινεμά πολυτελείας και να δεις βουβή ταινία του Αγγελόπουλου. Ο άλλος φίλε που πάει στο γήπεδο είναι τρελαμένος οπαδός. Άρρωστος. Τι να το κάνει το δερμάτινο κάθισμα το θερμαινόμενο άμα βλέπει 8 γκολ σε 11 ματς. Άμα μπαίνει η μπάλα στο πλεμάτι ο άλλος κάθεται και σε σουβλισμένο κάγκελο να του τρυπάει το παντελόνι. Τα άλλα εγώ τα ακούω βερεσέ."

Κωστής Ραπτόπουλος, 14/12

Δεν υπάρχουν σχόλια: